ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

Βασίλειος Π. Καρναχωρίτης*: Σχόλια – Εντυπώσεις από την επίσκεψη μου στο Ευρωκοινοβούλιο

Κατά την πρόσφατη επίσκεψη μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είχα την ευκαιρία και την τιμή να γνωρίσω τον φυσικό τόπο του κέντρου λήψης αποφάσεων για την Ευρωπαίκη Ένωση (Ε.Ε.), τις εσωτερικές διεργασίες και διαδικασίες του καθώς και τους ανθρώπους που συντελούν στη λειτουργία του. Εντυπωσιάστηκα, ενθουσιάστηκα, ενημερώθηκα αλλά και προβληματίστηκα για το παρόν και το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης καθώς και για τον ρόλο της Ελλάδας σε αυτή.

Σκοπός αυτού του σημειώματος είναι η πληρέστερη μεταφορά της καινοφανούς αυτής εμπειρίας μου. Επί τη ευκαιρία να ευχαριστήσω την Ευρωβουλευτή Ελίζα Βόζεμπεργκ και το επιτελείο της για την πρόσκληση, τη φιλοξενία και την αμέριστη υποστήριξη για την πραγματοποίηση αυτής της επίσκεψης. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών και ιδιαίτερα τον Πρόεδρο του που με τίμησε με την συμμετοχή μου στην Ελληνική αποστολή.

Η εντύπωση και η εικόνα που μου δόθηκε από τους Ευρωβουλευτές (καθότι η ομάδα μας ήρθε σε επαφή με 17 από τους 21 Έλληνες) είναι ότι τελικά η εργασία που επιτελείται στις Βρυξέλλες έμπρακτα επηρεάζει και χαράσει την πορεία των κρατών-μελών της Ε.Ε. όπως και και των πολιτών τους. Δε τα κράτη-μέλη,  έχουν θέσει υψηλές προσδοκίες και στόχους από την συμμετοχή τους στην Ε.Ε..

Βασικά επιτεύγματα αυτής της διακρατικής υπόστασης (της Ε.Ε.) μέχρι και τις μέρες δεν είναι μόνο ο μισός αιώνας ειρήνης μεταξύ των κρατών-μελών της Ε.Ε., πράγμα που είναι αυθύπαρκτα σημαντικό, αλλά και η αύξηση της ελευθερίας της κινητικότητας με την κατάργηση των συνοριακών ελέγχων. Εξαιρετικής σημασίας επίτευγμα αποτελεί η ενιαία αγορά με ύψιστη απόρρεια την καθιέρωση ενιαίου νομίσματος που αντιπροσωπεύει τον βασικό μοχλό της Ευρωπαϊκής Οικονομίας.

Σ’αυτό το σημείο υπενθυμίζω δύο-τρία πράγματα επιπλέον για τον τρόπο λήψης των αποφάσεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (ήτοι οι αρχηγοί των κρατών-μελών) εισηγείται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (το θεσμικό εκτελεστικό όργανο της Ε.Ε.) τις νομοθετικές προτάσεις που αφορούν την καθημερινή λειτουργία και προάγουν τη βελτίωση των συνθηκών στην Ε.Ε.. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πλαισιώνει τις προτάσεις και τις μεταφέρει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (το άμεσα εκλεγμένο όργανο της Ε.Ε. από τους πολίτες). Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προχωρεί σε ανάγνωση και διόρθωση των προτάσεων και τις προωθεί στο Συμβούλιο της Ε.Ε. (τις κυβερνήσεις των επιμέρους κρατών-μελών) όπου επίσης διορθώνουν και αντιπροτείνουν εώς ότου καταλήξουν σε ένα τελικό νομοθέτημα και το επαναπροωθήσουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την εφαρμογή του. Η διαδικασία αυτή απαιτεί ένα χρονικό διάστημα ορισμένων μηνών, εξαιρόντας τις περιπτώσεις έκτακτων ζητημάτων. Με την αλληλεπίδραση αυτή επιτυγχάνεται, θεωρητικά τουλάχιστον, το να ακουστεί η φωνή του πολίτη στην Ε.Ε. αφού τόσο στο Ευρωκοινοβούλιο, όσο και στο Συμβούλιο της Ε.Ε. και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλά και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμμετέχουν εκπρόσωποι κάθε κράτους-μέλους, τους οποίους οι ίδιοι οι πολίτες εξουσιοδότησαν άμεσα ή έμμεσα να τους αντιπροσωπεύουν.

Επομένως, όταν έρχεται μια απόφαση από τις Βρυξέλλες (είτε θετική είτε αρνητική) η απόφαση αυτή δεν έχει παρθεί από άλλους για εμάς. Αντιθέτως, εμείς οι ίδιοι μαζί με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους συμμετέχουμε στην λήψη αυτής. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα εκπροσωπείται στο Ευρωκοινοβούλιο από 21 Ευρωβουλευτές από τους συνολικούς 751. Ο δε αριθμός των Ευρωβουλευτών κάθε κράτους-μέλους εξαρτάται από τον πληθυσμό του, με τις πρώτες θέσεις να κατέχονται από τη Γερμανία (96), τη Γαλλία (74) και το Ην. Βασίλειο (73). Στις τελευταίες θέσεις συναντάται η Κύπρος, η Εσθονία, το Λουξεμβούργο και η Μάλτα (με 6 η κάθεμια από αυτές). Ίδιον των ημερών αποτελεί η έντονη συζήτηση για το πώς θα πρέπει να αναδιανεμηθούν οι 73 έδρες του Ην. Βασιλείου μετά το Brexit στα υπόλοιπα κράτη-μέλη.

Στοχάζομαι ότι αν υπήρχε ουσιαστικότερη εκπαίδευση και πληροφόρηση στον λαό, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης., στα στελέχη της αγοράς, στο ειδικό εργατικό δυναμικό και ιδίως στα σχολεία για το πώς λειτουργεί ο μηχανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα κατανοούσαμε ορθότερα με ποιον τρόπο λαμβάνονται οι αποφάσεις και κατά πόσο αυτές αντικατροπτίζονται στην πληρότητα τους. Ίσως να διαχωρίζαμε ευκολότερα την απτή πραγματικότητα (ότι αληθινά συμβαίνει) εν συγκρίσει με τα δεδομένα που μας παρουσιάζουν οι πολιτικοί μας (ανεξαρτήτως χρώματος και κόμματος). Ενδεχομένως να αντιμετωπίζαμε νωρίτερα και περισσότερο αποτελεσματικά τα δύσκολα χρόνια που πέρασαν και τα δύσκολα χρόνια που θα έρθουν. Ενδεχομένως να είχαμε ασχοληθεί περισσότερο, να παίρναμε πιο σοβαρά το θέμα και ίσως να επλεκόμασταν ενεργητικά κι όχι παθητικά στη διαμμόρφωση του μέλλοντος μας.

Ο Ελληνικός λαός έχει περάσει πολλά και έχει ανάγκη από μια ανάσα αισιοδοξίας. Οφείλουμε, παρόλα αυτά, να παραδεχθούμε ότι η κρίση δεν είναι μόνο Ελληνικό θέμα αλλά και Ευρωπαϊκό. Και είναι τώρα ο καιρός να συμπεριφερθούμε περισσότερο ως Ευρωπαίοι και να εξετάσουμε τα πράγματα μέσα από μια πιο Ευρωπαϊκή ματιά! Τώρα που η προσφυγική κρίση μας έχει χτυπήσει την πόρτα, τώρα που αναβιώνουν οι τάσεις της διάσπασης σε όλη την Ευρώπη. Μάλλον αξίζει να ξανασκεφτούμε το ζήτημα της Ευρώπης ως Ομοσπονδιακή Ένωση, με όλες τις αξίες της. Η Ευρώπη άλλωστε έχει ακόμη να περάσει πολλές δοκιμασίες, ίσως και απειλές. Δίνω μόνο ένα σενάριο προβληματισμού. Σκεφτείτε αν π.χ. η Τουρκία ως χώρα ενταχθεί στην Ε.Ε., τότε πλυθησμιακά θα έχει την μεγαλύτερη δύναμη Ευρωβουλευτών στο Ευρωκοινοβούλιο. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν τις πιθανές συνέπειες για την χώρα μας και την Ευρώπη γενικότερα…

Ως άτομο που έχω επιλέξει να ασχολούμαι με τα κοινά, ως εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιστημονικής Ένωσης E.E.M.C.//MQI, ως επιχειρηματικό στέλεχος του ομίλου Coordinators, ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και κυρίως ως Έλληνας Ευρωπαίος Πολίτης αγωνιώ για το μέλλον της Ευρώπης και προτείνω σε όλους να δουν πιο σοβαρά τον ενεργό ρόλο τους σε αυτή. Προτίθεμαι να εργαστώ πιο σκληρά και ομαδικά για να συνεισφέρω στην ανάπτυξη αλλά και την διατήρηση των θεμάτων που σήμερα θεωρούμε ως δεδομένα και κεκτημένα. Θα ήθελα να δανειστώ τα λόγια του Martin Schultz (Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου),

¨… τα συμφέροντά μας δεν είναι δυνατόν να διαχωρίζονται από εκείνα των γειτόνων μας.

Ή Όλοι Χάνουμε Ή Όλοι Κερδίζουμε!¨