Συνέντευξη Τύπου Υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου – 22/08/2011

Συνέντευξη Τύπου Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου

ΥΠ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΝΙΚΗΣ 5-7
10180 ΑΘΗΝΑ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ TΗΛ.: 210-3332551/2
FAX: 210-3332559

Δευτέρα, 22 Αυγούστου 2011

Συνέντευξη Τύπου Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου

Ευ. Βενιζέλος: Καλησπέρα σας. Σας ευχαριστώ πολύ που ήρθατε. Χαίρομαι που σας βλέπω μετά από τις διακοπές σας γιατί δε μπορώ να πω ότι εμείς κάναμε σπουδαίες διακοπές φέτος.

Λοιπόν, πριν από λίγη ώρα, δηλαδή από τις 12 μέχρι πριν από λίγη ώρα, πραγματοποιήθηκε μια συνάντηση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Οικονομικών με τους βασικούς κοινωνικούς εταίρους και παραγωγικούς φορείς. Είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε σε βάθος για όλα τα σημαντικά θέματα, για την κατάσταση της πραγματικής οικονομίας, για την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού, για την πορεία εκτέλεσης του Μεσοπροθέσμου Προγράμματος και του Μνημονίου, για το σημείο στο οποίο βρίσκεται η προετοιμασία για την εφαρμογή των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου που έλαβε η Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης, για τις διαρθρωτικές αλλαγές, για τις ιδιωτικοποιήσεις και βέβαια, κεντρικό ζήτημα που απασχόλησε αυτή τη συζήτηση με τους κοινωνικούς εταίρους ήταν το νέο Εθνικό Φορολογικό Σύστημα.

Όπως γνωρίζετε, ο διάλογος για το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα άρχισε την 1η Αυγούστου. Προφανώς έχετε διαβάσει και αναλύσει την ομιλία μου στην οποία αποτυπώνονται οι βασικές αρχές, η φιλοσοφία των μεταρρυθμίσεων στις οποίες θέλουμε να καταλήξουμε. Ο διάλογος διεξάγεται και ηλεκτρονικά, ήδη έχουμε περισσότερες από 200 συμβολές σ’ αυτό τον ηλεκτρονικό διάλογο.

Ο αναπληρωτής Υπουργός, ο κ. Οικονόμου με τον Γενικό Γραμματέα Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων, τον κ. Καπελέρη, έχουν ήδη συναντήσει περισσότερους από 30 φορείς σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις και έχουν προγραμματίσει μεγάλο αριθμό διμερών συναντήσεων. Θα δουν τουλάχιστον άλλους 30 φορείς και με τη δική μου συμμετοχή θα διεξάγονται συναντήσεις, όπως η σημερινή, προκειμένου να καταλήξουμε σε ένα ώριμο προσχέδιο που θα αποτελέσει και τη βάση του διαλόγου με την επιστημονική υποστήριξη των συμβούλων μας, με την τεχνική βοήθεια των εταίρων μας, με αξιοποίηση της προεργασίας που έχει γίνει και όλων των συγκριτικών δεδομένων που υπάρχουν.

Και οι συνάδελφοί μου και εγώ είμαστε ικανοποιημένοι από το κλίμα, την ειλικρίνεια και τον πρακτικό χαρακτήρα της σημερινής συζήτησης. Έχω την αίσθηση πως μέσα στην ελληνική κοινωνία, μέσα στην ελληνική πραγματική οικονομία έχουν ωριμάσει οι συνθήκες και μπορεί πράγματι εις πείσμα των συνθηκών που επικρατούν στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, να διαμορφωθεί ένα ισχυρό μεταρρυθμιστικό, ριζοσπαστικό, κοινωνικό και παραγωγικό μέτωπο στην Ελλάδα, που θα στηρίξει και θα καθοδηγήσει τις αναγκαίες αλλαγές. Αυτό είναι κατά τη γνώμη μου ό,τι πιο σημαντικό μπορεί να προκύψει από το διάλογο για το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα.

Είπα στους κοινωνικούς εταίρους ότι το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα δεν είναι ένας ακόμη φορολογικός νόμος. Οι φορολογικοί νόμοι είναι άπειροι, κάθε λίγο και λιγάκι έχουμε μια τροποποίηση της φορολογικής νομοθεσίας. Το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα δεν είναι η διοικητική κωδικοποίηση ή και η απλούστευση ακόμη της φορολογικής νομοθεσίας. Είναι κάτι τελείως διαφορετικό.

Το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα είναι ο νέος καθρέφτης που χρειάζεται η πατρίδα μας, προκειμένου να ξαναγνωριστεί με τον εαυτό της. Η συζήτηση για το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα είναι η τελευταία ευκαιρία που έχουμε στην κορύφωση αυτής της διεθνούς κρίσης, να ξαναγνωριστούμε μεταξύ μας, να ξαναγνωριστούμε ως κοινωνία, να ξαναγνωριστούμε ως οικονομία και αγορά, να ξαναγνωριστούμε ως κράτος, γιατί όλοι μας είμαστε το κράτος και βεβαίως να ξαναγνωριστούμε ως προς τις σχέσεις κράτους και οικονομίας.

Στο πλαίσιο αυτό συζητήσαμε για μια σειρά από θέματα που συνδέονται με το φορολογικό σύστημα, όπως είναι το ασφαλιστικό σύστημα και οι εργοδοτικές εισφορές. Γιατί αν δε συζητήσουμε ταυτόχρονα για φόρους και εισφορές, για ένα ενιαίο σύστημα είσπραξης και επιβολής φόρων και εισφορών, θα έχουμε αντιμετωπίσει το μισό πρόβλημα. Πρέπει να μιλήσουμε για τους όρους των συναλλαγών, για τις μεταχρονολογημένες και ακάλυπτες επιταγές, για τους χρόνους εξόφλησης των τιμολογίων, για τις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά και φυσικά στο πλαίσιο αυτό είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε για τα πάντα, εφ’ όσον εφαρμόζουμε τις ισχύουσες ρυθμίσεις. Γιατί αν δεν είμαστε ικανοί να εφαρμόσουμε τα ψηφισμένα μέτρα, δεν είμαστε αξιόπιστοι ούτε στο εξωτερικό ούτε στο εσωτερικό.

Άρα, τα πάντα συζητούνται γρήγορα, με καλή διάθεση, με αποφασιστικότητα, αλλά όσο διεξάγεται αυτή η συζήτηση τίποτα δεν αναστέλλεται, τίποτε δεν ανακόπτεται. Αλλιώς δεν θα μπορέσουμε να εκτελέσουμε τον προϋπολογισμό και δεν θα μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε τη μεγάλη προσπάθεια που κάνουμε, να τεθεί σ’ εφαρμογή το νέο πρόγραμμα στήριξης της ελληνικής οικονομίας από την Ευρωζώνη, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τον ιδιωτικό τραπεζικό τομέα σε παγκόσμιο επίπεδο.

Άρα, πρέπει να απαντήσουμε σε μεγάλα ερωτήματα:
§ τι θα γίνει με το πόθεν έσχες, το ηλεκτρονικό καθολικό πόθεν έσχες,
§ τι θα γίνει με την πλήρη καταγραφή της περιουσίας και άρα του εισοδήματος που παράγεται στη χώρα μας,
§ ποια πρέπει να είναι η σχέση περιουσίας, υπεραξίας εισοδήματος,
§ πρέπει να μιλήσουμε για το ηλεκτρονικό χρήμα μέσα από το οποίο μπορούμε να παρακολουθούμε τις πραγματικές συναλλαγές και σε πολύ μικρό επίπεδο,
§ πρέπει να μιλήσουμε για το κύριο θέμα που είναι οι μηχανισμοί είσπραξης και απόδοσης του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας.

Γιατί είναι αδιέξοδη και στείρα μια συζήτηση περί συντελεστών η οποία δεν έχει καμία λογική πλέον εδώ που έχουμε φτάσει, εάν δε λύσουμε πρώτα το ζήτημα του μηχανισμού είσπραξης και απόδοσης του ΦΠΑ.

Τους είπα ότι είμαστε έτοιμοι να λύσουμε όλα τα πρακτικά θέματα. Όπου οι φορείς της αγοράς εντοπίζουν κενά σε σχέση με την κοινή λογική, όπου υπάρχουν ρυθμίσεις ή οδηγίες που είναι, θα έλεγα, μη φιλικές για τον πολίτη και τον επιχειρηματία, αυτά τα ζητήματα μπορούμε να τα λύσουμε αμέσως.

Αλλά δεν αρκούν αυτά. Πρέπει ν’ απαντήσουμε στα μεγάλα ερωτήματα. Τα μεγάλα ερωτήματα συνδέονται με τη ρευστότητα της ελληνικής οικονομίας, άρα όσα κάνουμε σε σχέση με την εφαρμογή των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου, συνδέονται άμεσα με την επιχείρηση και το νοικοκυριό γιατί συνδέονται με τη ρευστότητα του Δημοσίου και τα ταμειακά του διαθέσιμα, με τη ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος και με την ικανότητα του τραπεζικού συστήματος να στηρίζει τις επιχειρήσεις, την ανάπτυξη, την απασχόληση. Έτσι δώσαμε και την απάντηση στο περιβόητο ζήτημα του 23% για την εστίαση, που ήταν ένα παράδειγμα γύρω από το οποίο κινήθηκε ένα μέρος της συζήτησης.

Η μνήμη είναι βραχεία δυστυχώς, γιατί υπό συνθήκες κρίσης υπάρχει πίεση, υπάρχει άγχος, υπάρχει ανάγκη για μέτρα που αποδίδουν αποτέλεσμα αμέσως και όσο η ύφεση βαθαίνει, τόσο μεγαλύτερη σημασία έχουν τα μέτρα που έχουν ληφθεί, γιατί είναι, θα έλεγα, μη σοβαρό να πρέπει ν’ απαντήσουμε στο ερώτημα αν χρειάζονται νέα μέτρα και ταυτόχρονα να προβάλλεται το αίτημα να μην εφαρμοστούν ψηφισμένα και ισχύοντα μέτρα.

Η αύξηση του συντελεστή του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας στην εστίαση από το 13% στο 23%, αποφασίστηκε πριν έρθω εγώ στο Υπουργείο Οικονομικών, τον περασμένο Μάιο. Και αποφασίστηκε στο πλαίσιο μιας συζήτησης για το αν πρέπει να μεταταγούν από το συντελεστή του 6,5% στο συντελεστή του 13% τα τρόφιμα και τα άλλα αγαθά λαϊκής κατανάλωσης. Και προκειμένου να μη γίνει αυτή η μετάταξη, επελέγη η λύση της μετάταξης των υπηρεσιών εστίασης από το 13% στο 23%.

Ακολούθησαν δυο άλλα πολύ σοβαρά ζητήματα, στα οποία η απάντηση δόθηκε με τη μετάταξη από το 13% στο 23% της εστίασης:
§ Πρώτον, η μη εξομοίωση της φορολογίας επί του πετρελαίου κίνησης και επί του πετρελαίου θέρμανσης.
§ Και δεύτερον, η συζήτηση για τις επιστροφές φόρου εισοδήματος, λόγω αποδείξεων.

Αυτό το σύστημα που εφαρμόζεται φέτος για τελευταία φορά και ευτυχώς καταργείται από το 2012 για την επιστροφή φόρου λόγω αποδείξεων, κοστίζει στο δημόσιο ταμείο περίπου 900 εκατομμύρια. Και τότε, όταν βρέθηκε η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών προ της ανάγκης ν’ απαντήσει με συγκεκριμένο τρόπο στο ζήτημα των εσόδων και της εκτέλεσης του προϋπολογισμού και του μεσοπρόθεσμου, δόθηκε αυτή η απάντηση.

Τώρα, παίρνουμε δυο μέτρα τα οποία είναι ευεργετικά:
§ Το πρώτο είναι ότι θα ληφθεί ειδική μέριμνα για το ενιαίο πακέτο εξαγωγικού τουρισμού. Η αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση δεν θα θίξει τη φορολογική επιβάρυνση του ενιαίου πακέτου των τουριστικών επιχειρήσεων που λειτουργούν προς το εξωτερικό, λειτουργούν δηλαδή εξαγωγικά. Δεν θα επιβαρυνθεί το πακέτο αυτό, ώστε να παραμείνει ανταγωνιστικό το ελληνικό τουριστικό προϊόν που έχει τεράστια σημασία για την οικονομία, για τη φορολογία, για την απασχόληση. Στο all inclusive, με την έννοια που έχει αυτό στην τουριστική αγορά, γιατί υπάρχουν διάφορες κατηγορίες all inclusive.
§ Δεύτερον, επανεξετάζουν οι Υπηρεσίες και της Γενικής Γραμματείας Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων και της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων έναν-έναν τους κωδικούς άσκησης δραστηριότητας στο χώρο της εστίασης, ώστε όπου κυριαρχεί όχι η παροχή υπηρεσιών εστίασης, αλλά η πώληση αγαθών που είναι τρόφιμα, να ισχύει ο συντελεστής των τροφίμων και όχι ο συντελεστής της εστίασης.

Κατά τα λοιπά το μέτρο εφαρμόζεται γιατί είναι ψηφισμένο και πρέπει να είμαστε σοβαροί και αξιόπιστοι. Αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό είναι ένα από τα πρώτα θέματα που πρέπει να συζητηθούν στο πλαίσιο του Εθνικού Φορολογικού Συστήματος και είμαστε έτοιμοι να μειώσουμε τους συντελεστές και να εκλογικεύσουμε τους συντελεστές εφόσον συμφωνήσουμε σε πρακτική και εφαρμόσιμη λύση για τον τρόπο είσπραξης και απόδοσης του ΦΠΑ.

Γνωρίζουμε πόσο διογκωμένη είναι η φοροδιαφυγή και η παραοικονομία στο χώρο αυτό, γνωρίζουμε ότι τα δημόσια έσοδα θα αυξηθούν μόνο κατά το τμήμα που οι δραστηριότητες εντάσσονται στην επίσημη οικονομία, ενώ υπάρχει ένας άλλος όγκος δραστηριότητας που είναι παραοικονομικός. Είμαστε, όμως, υποχρεωμένοι να επιμείνουμε γιατί βρισκόμαστε στο τελευταίο τετράμηνο, πρέπει να εκτελεστεί ο προϋπολογισμός, πρέπει να πετύχουμε τους δημοσιονομικούς στόχους και αυτό έχει καταστεί πολύ δύσκολο λόγω της βαθύτερης ύφεσης.

Αυτό είναι το κεντρικό θέμα: η βαθύτερη ύφεση που κυριαρχεί όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά θα έλεγα και γενικά στην Ευρώπη ως προοπτική. Διότι οι περιοριστικές πολιτικές που εφαρμόζονται όχι μόνο σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία που είναι ενταγμένες σε προγράμματα, αλλά και σε χώρες ισχυρές, όπως είναι η Ιταλία ή σε χώρες όπως η Γαλλία, δημιουργούν ένα συσταλτικό υφεσιακό περιβάλλον που επιτείνει την κατάσταση. Υπάρχει αναμφίβολα ένας φαύλος κύκλος.

Είμαστε υποχρεωμένοι τα τελευταία δύο χρόνια και τα τρία χρόνια που έπονται, να εφαρμόσουμε μια γιγαντιαία δημοσιονομική προσαρμογή, μια δημοσιονομική προσαρμογή μεγάλη και γρήγορη. Αυτό έχει αρνητική επίπτωση στην πραγματική οικονομία, αλλά με τους όρους αυτούς παίρνουμε τα δάνεια και τα πακέτα βοήθειας και στήριξης, τα οποία είναι ήδη 220 δισεκατομμύρια ευρώ από το δημόσιο τομέα και επίκειται η συμβολή του ιδιωτικού τομέα μέσα από το λεγόμενο PSI.

Έχουμε μια κακή οικονομική ψυχολογία, ένα αρνητικό κλίμα ηττοπάθειας, μεμψιμοιρίας και απαισιοδοξίας. Έχουμε μια διεθνή αβεβαιότητα που επιτείνεται και έχουμε μια μεγάλη και τώρα πια μακρά σε διάρκεια διαρροή καταθέσεων στο εξωτερικό. Αυτό μειώνει τα επίπεδα ρευστότητας και η μείωση των επιπέδων ρευστότητας είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να γίνει για την ελληνική πραγματική οικονομία.

Άρα, όλα τα μέτρα που παίρνουμε σε σχέση με το ΕΣΠΑ, σε σχέση με το λεγόμενο ευρωπαϊκό ?Σχέδιο Μάρσαλ?, σε σχέση με το ΕΤΕΑΝ, το TΕΜΠΕ παλιότερα και όλα όσα έχουν προστεθεί σε αυτό, σε σχέση με τα προγράμματα που έχει ο ΟΑΕΔ για τις επιχειρήσεις, όλα τα μέτρα που παίρνουμε σε σχέση με τις μεγάλες επενδύσεις και το λεγόμενο fast track, όλα αυτά στοχεύουν στο να ανακόψουν την ύφεση.

Όμως, ένα είναι αυτό που θα κάνει τη διαφορά: η εφαρμογή των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου. Γιατί η εφαρμογή των αποφάσεων μπορεί να αλλάξει τα επίπεδα ρευστότητας του ελληνικού Δημοσίου, να έχει μεγαλύτερα ταμειακά διαθέσιμα, και του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, άρα της οικονομίας γενικότερα κι αυτό σημαίνει στήριξη των επιχειρήσεων, στήριξη της απασχόλησης, άρα στήριξη του νοικοκυριού. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε τώρα.

Και γι’ αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία να είμαστε συνεπείς, να έχουμε σταθερά μπροστά μας τον δημοσιονομικό στόχο του 2011, να εκτελούμε τον προϋπολογισμό και βεβαίως να εφαρμόζουμε όλα τα άλλα μέτρα του συμφωνημένου μεσοπρόθεσμου προγράμματος, που δεν έχουν φορολογικό χαρακτήρα αλλά έχουν θεσμικό και διαρθρωτικό χαρακτήρα.

Όλα όσα έχουμε πει σε σχέση με τα διαρθρωτικά μέτρα θα γίνουν χωρίς καμία παρέκκλιση. Αυτά που συνδέονται με τη φορολογική διοίκηση, με τη φορολογική δικαιοσύνη, αυτά που συνδέονται με την αναδιάρθρωση των φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, αυτά που συνδέονται με τη διευκόλυνση των επενδύσεων και τη μείωση του διοικητικού κόστους, όλα θα γίνουν κανονικά χωρίς να υπάρχει καθόλου η παράμετρος του πολιτικού κόστους. Δεν μετράμε τα πράγματα με το πολιτικό ή το εκλογικό κόστος. Μετράμε τα πράγματα με κριτήρια τα οποία είναι εθνικά και ιστορικά. Έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να δώσουμε μια καθαρή απάντηση σε αυτά.

Δεν νομίζω να υπάρχει Έλληνας πολίτης που δεν βλέπει τι γίνεται στον κόσμο. Νομίζω ότι όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες κατανοούν ότι βρισκόμαστε μέσα σε μια παγκόσμια περιδίνηση και το πρόβλημα δεν το έχουν χώρες σαν την Ελλάδα, το έχουν χώρες σαν τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, σαν την Ιταλία, σαν τη Γαλλία. Άρα, πρέπει μέσα σε αυτή τη διεθνή κρίση που βρίσκεται σε παροξυσμό εμείς να είμαστε ασφαλείς, σοβαροί, ενωμένοι, υπεύθυνοι.

Τα διλήμματα είναι πάρα πολύ απλά και πάρα πολύ καθαρά και πρέπει να κάνουμε μια διάκριση ανάμεσα στην άσκηση πολιτικής και στην απλή άσκηση πίεσης. Είναι άλλο να ασκώ πίεση ή να εκφράζω ευχές και άλλο να λαμβάνω αποφάσεις και να καθοδηγώ τη χώρα. Όσοι επιλέγουν τον εύκολο ρόλο να αναπέμπουν ευχές ή να ασκούν ανέξοδες πιέσεις, θα κριθούν με βάση την επιλογή που έχουν κάνει ως προς το ρόλο τους. Όσοι έχουμε εκ των πραγμάτων επωμιστεί το μεγάλο βάρος να λαμβάνουν δύσκολες αποφάσεις και να ασκούν την ευθύνη της πολιτικής διεύθυνσης της χώρας -και αυτοί είμαστε εμείς αυτή τη στιγμή- δεν έχουμε περιθώριο να ξανασκεφτόμαστε ορισμένα πράγματα. Πρέπει να προχωρήσουμε και πρέπει να πετύχουμε τους στόχους μας και θα κριθούμε επί τη βάση αυτών των αποτελεσμάτων, που θέλω να ελπίζω και να πιστεύω ότι θα είναι θετικά. Αλλά για να είναι θετικά, πρέπει η υπόθεση αυτή να είναι συλλογική και εθνική.

Εάν υπάρχει κάποιος που νομίζει ότι βρίσκομαι εγώ εδώ για να ασκώ τα καθήκοντα του Υπουργού Οικονομικών μιας κυβέρνησης ή ενός κόμματος, προφανώς κάνει λάθος. Εδώ βρίσκομαι για να κάνω μια δουλειά με όρους εθνικούς. Και θα την κάνω μαζί με τους αναπληρωτές Υπουργούς και φυσικά κάτω από τις οδηγίες του Πρωθυπουργού και στο πλαίσιο των συλλογικών αποφάσεων της κυβέρνησης.

Δεν υπάρχουν δύο ταχύτητες, δεν υπάρχουν δυο αντιλήψεις, δεν υπάρχουν ύστερες σκέψεις. Κανείς δεν είναι κατώτερος των περιστάσεων και κανείς δεν είναι αφελής. Αυτά.

Ακούω τις ερωτήσεις σας τώρα.

Ν. Νώτης (Αθήνα 984): Ένα από τα θέματα τα οποία έχουν καθυστερήσει Υπουργέ και δεν ευνοεί και η χρηματιστηριακή συγκυρία είναι αυτό των αποκρατικοποιήσεων. Σκέφτεστε κάποιες διαδικασίες έναρξης αποκρατικοποιήσεων εκτός του χρηματιστηριακού πεδίου; Και απλώς μια διευκρίνιση για το δεύτερο μέτρο που είπατε για το ΦΠΑ με τα τρόφιμα, απλώς θα ήθελα πώς ακριβώς θα εφαρμοστεί.

Ευ. Βενιζέλος: Αρχίζω από το δεύτερο που είναι τεχνικό. Αυτό που λέγεται εστίαση αναλύεται σε 137 διαφορετικούς κωδικούς άσκησης δραστηριότητος. Ορισμένοι από τους κωδικούς αυτούς είναι μικτοί, έχουν μέσα και τρόφιμα και εστίαση. Θα είμαστε, λοιπόν, δεύτερη και τρίτη φορά προσεκτικοί προκειμένου να κάνουμε τη δίκαιη μεταχείριση ως προς τα τρόφιμα.

Ιδιωτικοποιήσεις: Το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων θα εφαρμοστεί χωρίς παρέκκλιση. Γιατί; Γιατί το προϊόν των ιδιωτικοποιήσεων και πιο συγκεκριμένα το προϊόν των 28 δισεκατομμυρίων μέχρι τα μέσα του 2014 είναι απολύτως κρίσιμο για την κάλυψη δανειακών αναγκών της χώρας. Το πρόγραμμα όπως αποφασίστηκε στις 21 Ιουλίου στις Βρυξέλλες έχει τρεις πυλώνες πάντα:
§ Ο ένας πυλώνας είναι η κρατική βοήθεια, η βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
§ Ο άλλος πυλώνας είναι ο ιδιωτικός τομέας.
§ Ο τρίτος πυλώνας είναι το ελληνικό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.

Δεν έχουμε περιθώρια καθυστερήσεων ή αποκλίσεων. Στόχος είναι μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου να έχουμε συγκεντρώσει 1,7 δισ. και να έχουμε δώσει δείγματα γραφής. Έχουμε τα 400 εκατομμύρια από τις μετοχές του ΟΤΕ, άρα ψάχνουμε άλλα 1,3 δισ. Είμαι αισιόδοξος για το αποτέλεσμα μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου. Και πρέπει να προσθέσουμε άλλα 3,3 δισ. μέχρι τέλη Δεκεμβρίου για να έχουμε ένα άθροισμα 5 δισεκατομμυρίων το 2011.

Θέλει κόπο, θέλει απόλυτη διαφάνεια, αλλά και στήριξη. Δεν μπορεί το ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων να γίνει ζήτημα ευτελούς κομματικής αντιδικίας. Γι’ αυτό και η σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων είναι διακομματική και έχει εγκριθεί με ευρυτάτη συναίνεση από την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής. Στο Διοικητικό Συμβούλιο μετέχουν ως παρατηρητές εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωζώνης. Υπάρχει διαφάνεια όχι μόνον εθνική, αλλά και διεθνής. Και θα προχωρήσουμε κατά προτίμηση με επιλογές οι οποίες δεν επηρεάζονται από την κατάσταση των διεθνών αγορών χρήματος και κεφαλαίου. Και όπου πρέπει να λάβουμε υπόψη την κατάσταση του χρηματιστηρίου μπορούμε να βρούμε τρόπους ενσωμάτωσης της προσδοκίας βελτίωσης στο μέλλον.

Θα δώσω στη δημοσιότητα στοιχεία σε λίγες μέρες όταν θα συνεδριάσει και επισήμως το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου με τη συμμετοχή και των εκπροσώπων των εταίρων μας.

Ελ. Αρλαπάνου (Ημερησία): Εγώ θα ήθελα να έρθουμε λίγο στο κρίσιμο θέμα των εγγυήσεων που έχει ανακύψει στην Ε.Ε. και αρκετές χώρες πλέον κάνουν αξιώσεις. Ζητήσατε πολιτική λύση για το συγκεκριμένο θέμα με την επιστολή που στείλατε στον Olli Rehn και στους υπόλοιπους αξιωματούχους. Αν θέλετε να μας πείτε τι θα μπορούσε να είναι αυτή η πολιτική λύση; Έτσι κάποιες περισσότερες λεπτομέρειες και κατά πόσο όλη αυτή η εντεινόμενη κριτική που ασκείται στο εσωτερικό της χώρας και προσωπικά για εσάς, για τους χειρισμούς στο θέμα των εγγυήσεων, βοηθάει ή δημιουργεί πρόβλημα στην όλη διαδικασία που είναι δύσκολη;

Ευ. Βενιζέλος: Όταν λέτε κριτική τι εννοείτε; Εννοείτε τις ανακοινώσεις που βγάζει η Νέα Δημοκρατία;

Ελ. Αρλαπάνου (Ημερησία): Και αυτό και γενικότερα από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης υπάρχει μια ?

Ευ. Βενιζέλος: Τα κόμματα της αντιπολίτευσης εκφράζονται πιο θεσμικά. Ατομικές επιθέσεις κάνει μόνο η Νέα Δημοκρατία παραδόξως. Λοιπόν, θα σας απαντήσω επί της ουσίας και θα σας απαντήσω και για τη Νέα Δημοκρατία.

Το θέμα των εγγυήσεων επί της ουσίας. Η Φινλανδία είναι μία χώρα μικρή μεν, αλλά κρίσιμη διότι η αξιολόγησή της διεθνώς είναι πάρα πολύ υψηλή, είναι μία χώρα που αξιολογείται με ΑΑΑ. Η συμμετοχή της στην παροχή εγγυήσεων προς το EFSF, δηλαδή προς τον μηχανισμό χρηματοοικονομικής στήριξης της Ευρωζώνης είναι καθοριστική προκειμένου τα ομόλογα που εκδίδει το EFSF ή οι εγγυήσεις που χορηγεί, όπως αυτές που περιμένουμε να χορηγήσει σ’ εμάς να είναι κι αυτά χαρακτηρισμένα με ΑΑΑ.

Η Φινλανδία είναι μια χώρα που έχει τις δικές της ιστορικές εμπειρίες. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 υπήχθη η ίδια σε πρόγραμμα προσαρμογής, έλαβε εξωτερική βοήθεια και της ζητήθηκαν εγγυήσεις. Έχει πει, λοιπόν, από τον Απρίλιο, ότι δεν πρόκειται να μετάσχει σε νέες διαδικασίες στο EFSF και να αποδεχθεί τον διευρυμένο ρόλο του εάν δεν λαμβάνει εγγυήσεις. Αυτό δεν αφορά την Ελλάδα. Αυτό αφορά κάθε χώρα. Αφορά την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ιταλία αν χρειαστεί να γίνει παρέμβαση, τους πάντες.

Σε όλες τις συνεδριάσεις σε επίπεδο υπουργών και σε επίπεδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, η Φινλανδία δια του Υπουργού Οικονομικών ή του Πρωθυπουργού έθετε και θέτει το θέμα αυτό με απόλυτο τρόπο.

Φτάσαμε έτσι στις 21 Ιουλίου. Στις 21 Ιουλίου έπρεπε να ληφθεί μία ομόφωνη απόφαση της Συνόδου Κορυφής. Για να ληφθεί η ομόφωνη απόφαση της Συνόδου Κορυφής έπρεπε να περιληφθεί στην ανακοίνωση η φράση, ότι όλο αυτό το σχήμα όπου αρμόζει θα περιλαμβάνει και εγγυήσεις.

Η κοινή αντίληψη ήταν ότι πρέπει εμείς να προσπαθήσουμε σε διμερές επίπεδο να βρούμε μία λύση με τους Φιλανδούς. Αυτή ήταν μια υποχρέωση αξιοπιστίας που είχαμε απέναντι στους εταίρους μας, όλη την Ευρωζώνη, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το EFSF και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Η συζήτηση αυτή ξεκίνησε από απαίτηση πλήρους κάλυψης όλου του ποσού. Κάποτε μιλούσαμε για 50 δισεκατομμύρια, τόσο θα ήταν το νέο πακέτο βοήθειας, μετά έγινε 109 και μιλούσαμε για εμπράγματη ασφάλεια. Και αυτή η διαπραγμάτευση κατέληξε σε ένα σχήμα χρηματοοικονομικό δανείου πολύ μικρού επιπέδου, πολύ μικρού ύψους, στην πραγματικότητα σε μία συμφωνία για λογιστικές εγγραφές σε σχέση με τα πολύ υψηλά κονδύλια που παίρνει η Ελλάδα από τους εταίρους της, χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η οικονομική λογική του προγράμματος.

Αλλά, υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα. Υπάρχουν προβλήματα νομικά, υπάρχουν προβλήματα αξιοπιστίας στις αγορές και το μείζον είναι ότι όλα αυτά τελούν υπό την έγκριση του συνόλου των κρατών-μελών της Ευρωζώνης.

Εμείς έπρεπε να διαπραγματευτούμε δείχνοντας προς όλους ότι είμαστε σοβαροί, αξιόπιστοι και κάνουμε ό,τι μπορούμε να κάνουμε προκειμένου να εφαρμοστούν οι αποφάσεις που είναι υπαρξιακές για την Ελλάδα και ζωτικές για την Ευρωζώνη. Αυτό έγινε. Η Φιλανδία θεώρησε αναγκαίο ή σκόπιμο να το ανακοινώσει δημόσια. Κατόπιν αυτού και εμείς αποσαφηνίσαμε ότι υπάρχει συζήτηση για ένα συγκεκριμένο σχήμα, το οποίο τελεί υπό την έγκριση των μελών της Ευρωζώνης. Πολλές χώρες της Ευρωζώνης είπαν, ότι εάν τεθεί αυτό το ζήτημα θέλουμε και εμείς. Αυτό αλλάζει τα δεδομένα. Ξαναγυρίζουμε στην πολιτική αφετηρία της απόφασης της 21ης Ιουλίου.

Αυτό λέω στην επιστολή μου στους 17 ομολόγους μου, προφανώς στον Πρόεδρο Juncker, στον κ. Rehn και στον κ. Trichet -γιατί είναι 20 οι αποδέκτες της επιστολής αυτής, μάλλον 19 γιατί δεν πρέπει να μετρηθεί ο αποστολέας.

Λοιπόν, η επιστολή λέει αυτό, ότι υπάρχουν προβλήματα, ότι υπάρχουν νομικά προβλήματα, ότι υπάρχουν προβλήματα αξιοπιστίας στις αγορές, ότι πρέπει να ξαναγυρίσουμε στο πολιτικό ζήτημα και το πολιτικό ζήτημα είναι να στείλουμε μηνύματα καθαρά και στέρεα.

Πρέπει να σας πω δε ότι εκτός από την επιστολή τη δική μου, έλαβα σήμερα το πρωί επιστολή που απηύθυνε στον κ. Juncker, στον κ. Rehn και στον κ. Grilli τον Πρόεδρο του Euroworking Group, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Διεθνούς Ένωσης Τραπεζών, του IIF, ο κ. Charles Dallara. Την απευθύνει και σ’ εμένα την επιστολή αυτά. Με την επιστολή του ο κ. Dallara λέει αυτό: δεν νοείται να υπάρχουν αυτά και ότι η Ελλάδα εξήντλησε την καλοπιστία της και την αποτελεσματικότητά της.

Άρα, βλέπετε ότι δημιουργείται ένα κλίμα το οποίο έχει πολύ μεγάλη σημασία. Και η αξιολόγηση της Moody’s σήμερα, το σχόλιο που έκανε, κι αυτό έχει τη δική του σημασία. Διότι προφανώς το λαμβάνουν όλοι υπόψη, αντιλαμβάνονται τι είναι αυτό που λέμε.

Εμείς θέλουμε να βρεθεί μία λύση που να επιτρέπει στη Φινλανδία να ψηφίσει και να μετάσχει, αλλά το μείζον είναι να μην διαταραχθούν οι σχέσεις της Ευρωζώνης με τις αγορές και να μην τεθεί σε αμφιβολία η αξιοπιστία και η αποτελεσματικότητα του προγράμματος που αφορά πρωτίστως την Ελλάδα, αλλά και από το αποτέλεσμα αφορά την ικανότητα της Ευρωζώνης να διαχειρίζεται κρίσεις.

Τώρα, μέσα σε όλα αυτά προβάλει το ζήτημα της Νέας Δημοκρατίας. Θα μου επιτρέψτε επειδή υφίσταμαι μία προσωπική επίθεση να δώσω μία προσωπική απάντηση. Είναι προφανές ότι ο κ. Σαμαράς έχει κάνει μία επιλογή, τον ενδιαφέρει πρωτίστως να έρθουν τα πράγματα έτσι ώστε να γίνει Πρωθυπουργός.

Εγώ έχω κάνει μία άλλη επιλογή: Ανέλαβα μία ευθύνη, μία δυσβάστακτη ευθύνη, το ξέρετε πολύ καλά ότι αυτό έγινε χωρίς να το επιθυμώ ή να το επιδιώκω και προκειμένου να φέρω σε πέρας αυτή την αποστολή που την θεωρώ εθνική, έχω κατά πάσα πιθανότητα θυσιάσει οποιαδήποτε πολιτική μου προοπτική.

Υπάρχει, λοιπόν, μία διαφορά πολιτικής αντίληψης και πολιτικού ήθους. Και ο Έλληνας πολίτης καλείται να αξιολογήσει δύο διαφορετικές συμπεριφορές και δύο διαφορετικές αντιλήψεις.

Αν ο κ. Σαμαράς και οι εκπρόσωποί του θεωρούν, ότι μπορούσαν να διαπραγματευτούν καλύτερα δεν έχουν παρά να το δοκιμάσουν στο επίπεδό τους, στο επίπεδο των κομμάτων με τα οποία είναι ομόλογο κόμμα η Νέα Δημοκρατία. Αλλά όταν η Αξιωματική Αντιπολίτευση, που θεσμικά διεκδικεί να γίνει Κυβέρνηση, δεν έχει να προτείνει κάτι συγκεκριμένο και θέτει τη χώρα σε κίνδυνο, πραγματικά μας λείπουν οι προϋποθέσεις σοβαρότητας και υπευθυνότητας που πρέπει να έχουμε σε μια τέτοια περίοδο κρίσης.

Εγώ θα ήμουν ευτυχής αν όλα αυτά τα σκεφτόταν η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και έδινε κάποια δείγματα συναίνεσης και σοβαρότητας, γιατί και το παραμικρό δείγμα συναίνεσης βοηθάει τη χώρα, το παραμικρό δείγμα συναίνεσης.

Θ. Κουκάκης (in.gr/Εστία): Είπατε νωρίτερα ότι βρισκόμαστε στο τελευταίο τετράμηνο και πρέπει να πετύχουμε τους στόχους, κάτι δύσκολο υπό καθεστώς ύφεσης. Έχουμε το τεχνικό κλιμάκιο της Τρόικα στην Αθήνα, την επόμενη εβδομάδα θα έχουμε και τους επικεφαλείς. Διαπιστώνετε ότι υπάρχει κάποια αμφισημία στα λόγια και τις πράξεις κυβερνητικών στελεχών αναφορικά με τις μεταρρυθμίσεις; Και για να είμαι πιο συγκεκριμένος: Θεωρείτε ότι υπάρχουν στην Κυβέρνηση δύο γραμμές; Μία που τάσσεται καθαρά υπέρ των μεταρρυθμίσεων και μία η οποία επιλέγει μια πιο ήπια προσαρμογή; Αυτό κατά πόσο δυσχεραίνει αν υφίσταται το δικό σας έργο;

Ευ. Βενιζέλος: Δεν έχω αντιμετωπίσει τους δύο περίπου μήνες που είμαι εδώ καμία δυσκολία ως προς την στάση των άλλων Υπουργών και γενικότερα του κυβερνητικού μηχανισμού. Η στήριξη του Πρωθυπουργού είναι απόλυτη, ταυτιζόμαστε απολύτως στις επιλογές μας και τις προτεραιότητές μας. Η Κυβερνητική Επιτροπή λειτουργεί και αυτό είναι μια καινοτομία του νέου κυβερνητικού σχήματος με πάρα πολύ αποτελεσματικό τρόπο και σε κλίμα απόλυτης συναντίληψης.

Φυσικά, όλα τα θέματα πρέπει να συζητούνται, όλα πρέπει να διυλίζονται προκειμένου να καταλήγουμε σε σωστές αποφάσεις και έγκαιρες αποφάσεις, αλλά δεν υπάρχει κανένα περιθώριο υστερόβουλων σχεδιασμών, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο προσωπικών στρατηγικών. Και νομίζω ότι αυτά είναι τόσο προφανή πια που μόνον ως αδράνεια επικοινωνιακή μπορώ να χαρακτηρίσω άλλου τύπου σχόλια.

Έλ. Λάσκαρη (Τα Νέα): Θα ήθελα το σχόλιο σας σχετικά με το ενδεχόμενο επαναφοράς των αντικειμενικών κριτηρίων για τους ελεύθερους επαγγελματίες ή αν υπάρχει κάτι παρεμφερές που σκέφτεται το Υπουργείο Οικονομικών;

Και επίσης, με δεδομένη την τοποθέτησή σας έναντι των αποδείξεων και του μεγάλου δημοσιονομικού κόστους που επέφεραν αυτές και με δεδομένη επίσης την πρώτη παρέμβαση για τις αποδείξεις, θα περιμένουμε και άλλες αλλαγές στο μέτωπο αυτό;

Ευ. Βενιζέλος: Αρχίζω από το δεύτερο: Η αλλαγή στο ζήτημα των αποδείξεων έχει ήδη γίνει. Έχει ψηφιστεί στον εφαρμοστικό νόμο, άρα ισχύει άλλο καθεστώς από το 2012, ένα καθεστώς πολύ πιο λογικό, πολύ πιο απλό και πολύ πιο ισορροπημένο.

Όλα τα ξέραμε, είχαμε το πρόβλημα μπροστά μας όταν ψηφίζαμε τον εφαρμοστικό νόμο, αλλά επεκράτησε η αντίληψη ότι πρέπει το κράτος να είναι συνεπές ακόμη κι όταν κάνει λάθος. Το λάθος είναι ακριβό, το πληρώνει το κράτος αυτό, αλλά επειδή τελικά κράτος είμαστε όλοι μας κι επειδή δεν υπάρχουν απεριόριστοι φορολογικοί πόροι, όταν δεν αξιοποιείς έναν πόρο ή όταν επιστρέφεις έναν πόρο, πρέπει αυτόν να τον υποκαταστήσεις με κάποιον άλλον. Άρα, βρισκόμαστε εδώ τώρα. Δεν υπάρχει λοιπόν τίποτα καινούργιο και δε θα υπάρξει σε σχέση με τις αποδείξεις. Το ζήτημα έχει ρυθμιστεί πλήρως.

Αυτό που θα γίνει σε σχέση με τα λεγόμενα αντικειμενικά κριτήρια, είναι να ισχύσουν απλοί τρόποι πλήρους και αντικειμενικής καταγραφής του συνολικού εθνικού εισοδήματος. Αυτό έχει σχέση με το ηλεκτρονικό καθολικό πόθεν έσχες, έχει σχέση με το ηλεκτρονικό χρήμα, έχει σχέση με τον τρόπο καταβολής και είσπραξης του ΦΠΑ σε σχέση με την έκδοση των τιμολογίων και την εξόφληση των τιμολογίων.

Συζητήσαμε και με τους παραγωγικούς φορείς πάρα πολλές πρακτικές και υπεύθυνες λύσεις και θ’ αντλήσουμε από ταις προτάσεις τους, όσα περισσότερα μπορούμε ν’ αντλήσουμε. Και φυσικά από τη διεθνή εμπειρία και από την τεχνική βοήθεια.

Έλ. Λάσκαρη (Τα Νέα): Συγνώμη Υπουργέ, αν επιτρέπετε, δε συζητάμε σε καμία περίπτωση για επαναφορά κάποιου μοντέλου που να θυμίζει εκείνο το παλιό.

Ευ. Βενιζέλος: Μπορούν να υπάρχουν συνδυαστικά κριτήρια αλγοριθμικού χαρακτήρα ώστε ν’ αποκαλύπτεται ο πραγματικός κύκλος εργασιών και το πραγματικό εισόδημα. Και άξονας της προσπάθειάς μας αυτής είναι η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, ο πλούτος πληροφοριών που έχουμε και κυρίως τα προγεφυρώματα που έχουμε ήδη θέσει σ’ εφαρμογή καθ’ οδόν προς το νέο Εθνικό Φορολογικό Σύστημα:
§ Σας θυμίζω ότι έχουν αρθεί οι φραγμοί του τραπεζικού απορρήτου.
§ Σας θυμίζω ότι έχει καθιερωθεί το φορολογικό πιστοποιητικό.
§ Σας θυμίζω τα μέτρα που έχουμε αποφασίσει και εφαρμόζουμε για τις περιβόητες ληξιπρόθεσμες οφειλές και κυρίως για τα 37 δισ. οφειλών που οφείλονται από 10.000 μόνο φυσικά ή νομικά πρόσωπα.

Γ. Ραγκούσης (902 Αριστερά): Συζητάτε πιο συγκεκριμένα πράγματα για μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών; Γιατί κάνατε μια αναφορά σε αυτό. Και ήθελα να σας ρωτήσω αν η αναστολή κάποιων σκέψεων αφορά και τη μείωση του φορολογικού συντελεστή για τις επιχειρήσεις.

Ευ. Βενιζέλος: Σε σχέση με τις εισφορές: Αυτή τη στιγμή η μείωση της απασχόλησης και η αύξηση της ανεργίας επηρεάζει αρνητικά τις δημόσιες δαπάνες διότι όταν τα Ασφαλιστικά Ταμεία εισπράττουν μειωμένες εισφορές, έχουν διογκωμένο έλλειμμα και αυτό καλύπτεται με αυξημένη επιχορήγηση από το κράτος.

Άρα, φόροι και εισφορές είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Φόρους και εισφορές θα τα δούμε μαζί. Τους βλέπουμε με το Υπουργείο Εργασίας. Στόχος είναι να υπάρχει ενιαίος μηχανισμός, ενιαίος μηχανισμός, ενιαίος μηχανισμός είσπραξης. Στόχος είναι να έχουμε εύρωστα Ασφαλιστικά Ταμεία. Στόχος είναι να μπορούμε να πληρώνουμε τις συντάξεις.

Γ. Παππούς (Mega): Επειδή αναφερθήκατε στο θέμα της ρευστότητας, θα ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχει πιθανότητα εντός των ημερών κάποια ή κάποιες Τράπεζες να ζητήσουν βοήθεια από τον έκτακτο μηχανισμό παροχής ρευστότητας.

Ευ. Βενιζέλος: Δεν υπάρχει έκτακτος μηχανισμός χρηματοδοτήσεων. Υπάρχει το Ευρωσύστημα. Και σύμφωνα με την απόφαση της Συνόδου Κορυφής της 21ης Ιουλίου, το Ευρωσύστημα στο πλαίσιο αποφάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, καλύπτει πλήρως και απολύτως τις ανάγκες χρηματοδότησης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.

Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι απολύτως διασφαλισμένο και από πλευράς ρευστότητας και από πλευράς κεφαλαιακής επάρκειας. Γι’ αυτό έχω πει ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι το ασφαλέστερο ίσως στην Ευρώπη και γι’ αυτό συζητήσαμε και με τους παραγωγικούς φορείς το ζήτημα του επαναπατρισμού καταθέσεων που έχουν πάει στο εξωτερικό.

Ζήτησα συγκεκριμένες προτάσεις, προκειμένου με κοινωνική και πολιτική συναίνεση, να δώσουμε μια ώθηση στην επάνοδο των καταθέσεων. Ξέρετε ότι ήδη έχουμε λάβει μέτρα όπως η αναστολή του πόθεν έσχες για την οικοδομή, αυτό μπορεί να γίνει για κάθε παραγωγική επένδυση, αλλά αυτό όπως είπα και προηγουμένως, σημαίνει ότι θα έχουμε συμφωνήσει πολιτικά και κοινωνικά και κυρίως θα έχουν πεισθεί όσοι έβγαλαν τα χρήματά τους εκτός ελληνικού τραπεζικού συστήματος, ότι δύσκολα θα βρουν τις εγγυήσεις που υπάρχουν στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, αλλού.

Άρα, ας το σκεφτούν καλά διότι βεβαίως υπάρχει ο πατριωτισμός -το δικό μου κίνητρο πάντα ξεκινάει από τον πατριωτισμό- αλλά υπάρχει και το συμφέρον. Δεν τους μιλάω λοιπόν μόνο για έναν πατριωτισμό που πρέπει να δείχνουμε δημοσιονομικό και οικονομικό, αλλά και για κάτι που είναι απολύτως συμφέρον.

Γ. Κούρος (Ναυτεμπορική/Ant1): Κύριε Υπουργέ, κάποιος από τους συνομιλητές σας μας μετέφερε στο διάλογο ότι προβλέπεται ύφεση 4,5% με 5,3%. Γνωρίζουμε ότι δε θέλετε να πάρετε νέα μέτρα και τις κόκκινες γραμμές που βάζετε, όμως με δεδομένες και τις υστερήσεις στο επτάμηνο, είναι εφικτό αυτό, ν’ αντέξει η οικονομία μας?.

Ευ. Βενιζέλος: Με συγχωρείτε, γιατί περιμένατε να το ακούσετε από τους συνομιλητές μου; Το είπα σε ραδιοφωνική συνέντευξη προχθές.

Γ. Κούρος (Ναυτεμπορική/Ant1): Το 5,3% είναι διαφορετικό από το 4,5%.

Ευ. Βενιζέλος: Οι εκτιμήσεις που κάνει η Γενική Διεύθυνση Οικονομικής Πολιτικής του Υπουργείου, είναι μεταξύ 4,5% και 5,3% και είχα πει στη ραδιοφωνική μου συνέντευξη ότι η ύφεση θα είναι πάνω από το 3,5% και θα δούμε πού ακριβώς θα πάει.

Γ. Κούρος (Ναυτεμπορική/Ant1): Με δεδομένο λοιπόν ότι μιλάτε για 5,3%…

Ευ. Βενιζέλος: Δεν υιοθετώ το 5,3%. Στόχος είναι ν’ ανακόψουμε την ύφεση. Για να ανακόψουμε την ύφεση, πρέπει ν’ αλλάξουμε κατ’ αρχάς το κλίμα. Η οικονομική ψυχολογία, που είναι ψυχολογία του καταναλωτή, ψυχολογία του καταθέτη, ψυχολογία του επενδυτή και ψυχολογία του διαμορφωτή της κοινής γνώμης -γιατί ο ρόλος των διαμορφωτών των κοινής γνώμης είναι καθοριστικός στο ζήτημα αυτό- δεν είναι κάτι αόριστο. Είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο, παράγει υλικό αποτέλεσμα, παράγει υπεραξίες.

Άρα, πρέπει από δω να ξεκινήσουμε. Και βέβαια χρειάζεται μία συλλογική εθνική εμπιστοσύνη. Πρέπει να αποκτήσουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και πρέπει να καταλάβουμε ότι αν δε δουλεύουμε και αν δεν προσδοκούμε κάτι καλύτερο, δε θα έρθει το καλύτερο. Οι αυτοτροφοδοτούμενες προφητείες δεν είναι μόνο αρνητικές, είναι και θετικές πρέπει να σας πω.

Μ. Λεκκάκου (Alpha TV): Για τον λόγο της βαθιάς ύφεσης θα ζητήσουμε κ. Υπουργέ αναθεώρηση του στόχου για το έλλειμμα;

Ευ. Βενιζέλος: Θα συζητήσουμε με την Τρόικα, συζητάμε με όλους τους διεθνείς Οργανισμούς. Κατ’ αρχάς να δούμε πού οφείλεται αυτό, γιατί εδώ πρόκειται για προγνώσεις που δεν έχει κάνει η Ελλάδα μονομερώς. Πρόκειται για συμφωνημένες προγνώσεις επί της βάσει των οποίων θεμελιώθηκε το Μεσοπρόθεσμο, προηγουμένως είχε θεμελιωθεί ο προϋπολογισμός του 2011. Αυτό όμως πρέπει να λάβει υπ’ όψιν του και παραμέτρους οι οποίες δεν είναι εθνικές, είναι πανευρωπαϊκές, είναι διεθνείς.

Όλα αυτά ξέρετε, δεν είναι ούτε μονοσήμαντα ούτε αυτόματα, θα δούμε πώς η βαθύτερη ύφεση επηρεάζει το δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Εάν εφαρμοστούν όλα τα μέτρα που έχουν ήδη ψηφιστεί, θα είμαστε στο στόχο μας, ή έστω εξαιρετικά κοντά στο στόχο μας. και αυτό είναι το βασικό θέμα που θα συζητήσουμε με την Τρόικα.

Χρ. Γιώτης (Ελευθεροτυπία): Κύριε Υπουργέ, ανεξάρτητα από τις πολιτικές προοπτικές που είχαν οι προκάτοχοί σας, μου κάνει εντύπωση ότι είστε ο πρώτος ο οποίος δηλώνει δημοσίως ότι αναλαμβάνοντας τη θέση αυτή, είναι πιθανό να έχετε θυσιάσει τις πολιτικές σας προοπτικές, όπως είπατε εσείς προηγουμένως. Αυτό τι μήνυμα στέλνει; Ότι το πρόγραμμα της κυβέρνησης δε θα έχει τ’ αναμενόμενα?

Ευ. Βενιζέλος: Στέλνει μήνυμα ότι είμαι προσωπικά απολύτως απελευθερωμένος από συμβατικές ματαιοδοξίες. Αυτό σημαίνει. Αυτό είναι μια πάρα πολύ καλή αφετηρία ν’ ασκείς τα καθήκοντα του Υπουργού Οικονομικών για το καλό του τόπου.

Γ. Δημητρομανωλάκης (Π. Θέμα): Υπάρχει περίπτωση να ορισθεί και άλλος Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών ή Υφυπουργός Οικονομικών;

Ευ. Βενιζέλος: Αυτά είναι ερωτήσεις που αφορούν τον Πρωθυπουργό, δεν έχουν καμία σχέση με τις δικές μας εδώ συζητήσεις.

Σπ. Δημητρέλης (Δημοκρατία/capital.gr): Επειδή παραδεχτήκατε ότι βρισκόμαστε σε έναν φαύλο κύκλο, ένα το κρατούμενο, δεύτερον μας είπατε πριν από λίγο ότι είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο να πάμε σε κάποια επαναδιαπραγμάτευση για να δούμε αν η ύφεση επηρεάζει…

Ευ. Βενιζέλος: Δεν επαναδιαπραγματευόμαστε, συζητάμε. Κατ’ αρχάς πρέπει να συμφωνήσουμε στις εκτιμήσεις, να αναλύσουμε την κατάσταση. Δεν είμαστε δυο πλευρές που διαπραγματεύονται. Κάνουμε μια προσπάθεια για το καλό του τόπου. Δεν μας επιβάλει κανείς καμιά τιμωρία. Θα μπορούσαμε να μη προσφύγουμε στη βοήθεια της Ευρωζώνης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Θα μπορούσαμε. Θα είχαμε καταστραφεί βεβαίως.